Na het schrijven van mijn blog gisteren, ging ik op naar het Rio. Het toernooi was net weer begonnen en ik liep natuurlijk eerst even langs Robbertjan. Geen bekende aan tafel, maar dat wil niet zeggen dat de tafel makkelijk is. 1 stack boven de 100K, 3 shortstacks onder de 12K die rechts van Robbertjan zaten en Robbertjan zelf met 22K dus.
Omdat de shorties natuurlijk willen dubbelen moet je uitkijken wat je doet in die spot. Je moet natuurlijk altijd uitkijken als je raised, maar als mensen short zijn dan weet je dat ze het erin gaan gooien op een raise. Hier hadden we het van te voren al even over gehad en Robbertjan ging zelf natuurlijk ook op zoek naar de dubbel. De eerste handen wacht hij rustig af en vervolgens raised een speler UTG naar 1.500. Robbertjan maakt er 4.000 van en we gaan een flopje kijken. De flop is QTx en het gaat check/check. De turn is een A, Robbertjan hit maar besluit niet te betten. De river is een blank en zijn tegenstander bet 6.000. Die moet Robbertjan natuurlijk wel callen (wat ook het plan was) en zijn tegenstander showed AT voor two pair. Helaas, het eerste potje verloren en Robbertjan zakt af naar 10K.
Omdat ik geen zin had om 8 uur lang alleen maar te railen en nog wel vertrouwen had in een goeie afloop, bied ik aan om Happy_Freaked te helpen met de Live Reporting. Zo kan ik Robbertjan railen, maar ook de andere Nederlanders die in de Brasilia Room aan het spelen zijn. Zo had ik goed zicht op Rob Hollink, Ton Kleijne, Noah Boeken, Tsai Chen, Paul Valkenburg, Stijn Kruijssen, Jaco van Loon, Chris Verkerk en Thijs Huijgers, een hele lijst dus. Terwijl ik met mijn notitieblokje een handje van Rob Hollink aan het opschrijven ben, gaat mijn telefoon al. Ik kijk meteen richting de tafel van Robbertjan en hij ligt eruit 
De laatste 10K stack verdwijnd door pocket 4’en all-in te pushen op de cut-off. De Big Blind called met A9o, de flop is direct een A, maar wel nog een flushdraw voor Robbertjan, de turn komt daar zelfs nog een Up & Down bij maar alle 16 outs missen op de river.
Teleurgesteld natuurlijk, maar zeker geen slecht poker gespeeld zolang het duurde, helaas maar 29minuten in dag 2. Aangezien we nou niet direct zin hadden om meteen te gaan cashgamen, blijf ik de pokernews crew nog even helpen en noteer ik wat handjes van Stijn, Tsai en Noah. Rond vier uur hebben we het wel gezien en we gaan lekker cashgamen in de Bellagio.
We zijn het er beide over eens dat dit het geld waard was, maar niet ons ding is in poker. Een event wat zo lang duurt, geeft teveel spots waar wij gewoon niet bekend genoeg mee zijn. Dat is gewoon zonder veel geluk niet te overleven en voor $10.000 is dat natuurlijk geen slim plan 
Ik had alweer FPP’s gespaard om naar de (P)okerstars(C)aribean(A)dventure te gaan als de WSOP goed ging, pokeren op de Bahamas klinkt namelijk wel erg relaxed, maar deze plannen gaan helaas in de koelkast. Ik weet nu duidelijk mijn koers in Poker, geen EPT/WSOP aspiraties meer, maar puur Limit Poker. Volgend jaar dan als het even kan ook de Limit events op de WSOP, dat is namelijk wel gewoon ons ding.
Op dus naar de Bellagio en in de gang van het Rio komen we Arnoud nog tegen, waar we al twee keer eerder mee aan de Bellagio cashtafels hadden gezeten. Na wat praten gaat hij Rob Hollink zoeken om samen mee te dinerbreaken. Terwijl wij net 3 minuten staan te wachten op de Pokerstars Shuttle naar de Palms, komt Arnoud al met Rob naar buiten. Rob gaat erg zuur de WSOP uit en zijn serie toernooien zitten erop. Arnoud zien we terug in de Bellagio, die zijn laatste dag gezellig met ons een potje komt cashgamen.
We twijfelen weer beide over de 30/60 en het moet er echt een keertje van komen, maar we gaan gewoon weer aan de 15/30 tafel zitten. Joep komt ook cashgamen in de Bellagio en gaat aan de 30/60 tafel zitten en verteld dat ook daar genoeg vis zit. Dit klinkt wel aantrekkelijk, dus ik moet gewoon dat shotje een keer nemen, maar de 15/30 tafel is goed te doen en ook nog eens gezellig, ook niet geheel onbelangrijk. Op de 30/60 zitten gewoon een stuk meer zure mensen en ik ben hier ook wel voor mijn plezier natuurlijk.
Er waren iets van 4 15/30 tafels, maar toch zit ik weer aan tafel met Robbertjan. Ik zit direct links van hem en wat is dat kut pokeren. Hij opent bijna elke hand en het is voor mij 3-betten of folden. 3-betten met zoveel tight spelers naast me kan ik niet echt vaak doen in early/mid positie dus ik mag een hoop folden en Robbertjan loopt over de tafel heen. Ik vraag natuurlijk de eerste seat change aan en gelukkig gebeurd dit vrij snel. Vervolgens ga ik bijna twee uur alleen maar kaarten pre-flop mucken en vind ik Live Poker weer geen fuck aan. Ik verlies nog liever elke orbit mijn AA tegen 27o dan dat ik compleet kaartdood ben, want dan is live-poker echt gewoon saai. Na wat mij betreft een goeie bluf op de turn/river en 1 heel slecht gespeelde hand sta ik 750 in de min, bleh, komop met die kaarten. Robbertjan staat dik plus en de tafel is 1 en al actie, dus er is gelukkig nog een beetje spektakel om naar te kijken.
Ik zet me muziek even aan, want ik moet focussed blijven en dit blijkt te helpen. Ik begin aan een mooie run naar boven en sta voordat ik het weet gewoon weer in de plus. Aan de tafel zat eigenlijk alleen 1 goeie tegenstander die direct links van mij zat, maar die man was wel ubertight, niet zo heel lastig om tegen te spelen dus. 1 man sprong duidelijk uit het veld en dat was een meneer die 2 plekken rechts van mij zat. Deze meneer was denk ik in de zestig en de zuurste ouwe bok die ik tot nu toe tegengekomen ben aan de cashtafel. Lachen heeft hij niet gedaan, hij speelt slecht en werd helemaal gek als hij in een pot zat, maar verloor. Het maakte niet uit of iemand nu legitiem naar zijn flushdraw aan het drawen was of een lucky river kregen, de kaarten vlogen telkens over tafel. Als ik dat zie, dan gaan we natuurlijk de meest zure gutshots proberen te drawen, want iemand die compleet op tilt is brengt geld in het laadje. We maken hem helemaal gek en op zo’n moment is mijn dagje cashgamen compleet
De seat direct links van Robbertjan, waar ik aan het begin zat, bust en een nieuwe speler komt zitten. Ik heb de vorige trip met 1 iemand aan tafel gezeten die echt goed kon kaarten, maar deze man kon het ook. Niet dat er alleen maar slechte spelers zijn, maar de meeste weten alleen hoe ze van een vis winnen en dat is niet zo heel lastig kaarten. De nieuwe speler pakte Robbertjan keihard aan, iets wat zelden gebeurd aan de 15/30 tafels. Robbertjan werd helemaal kapot ge-3bet en als Robbertjan een keer niet opende dan deed hij het zelf wel. Ik kan niets meer dan respect hebben voor zo’n speler en de potten die zich afspeelde waren gewoon van een niveau’tje hoger dan je normaal ziet. Check-raisen met niets op de turn gebeurd gewoon normaal nog niet op een 15/30 tafel, maar hier gebeurde van alles. Ik verwacht dit b.v. wel op een 30/60 tafel, maar dat moet nog blijken. De meneer zorgde ervoor dat Robbertjan zijn dikke winst toch wel snel terugliep en na zo’n twee uur spelen stond hij op met een mooie winst.
Robbertjan had het wel een beetje gehad en wilde nog met winst van tafel, dus die stopt met $229 plus. Ik had inmiddels ook redelijk wat potten weer verloren en stond weer $300 in de min na op mijn top zelfs even $400 winst te hebben gestaan (niet slecht vanaf $750 verliest). Ik kaart nog even verder en een half uurtje later sta ik 1 dollar in de plus! Die dollar gaat naar de dealer en ook ik rack mijn chips. We spreken nog even af Arnoud op te zoeken in HC Amsterdam en gaan richting huis.
Een mooi dagje Cashgamen, vandaag waarschijnlijk weer en al liggen we uit het Main Event, de trip is wat mij betreft alsnog dik geslaagd so far!
Sorry, the comment form is closed at this time.