Tzen

Dec 132013
 

I’m stealing the blog post of fellow Team Online member Roy ‘GodlikeRoy’ Bhasin who tried this early November this year. Read all about his challenge at http://www.godlikeroy.com

I’ve decided to have myself a little poker marathon next week. The details are simple: 100 hours of poker in 7 days. It’s not totally insane and probably lots of people have done this before. I’m not taking bets against me completing it or anything like that – it’s just a little experiment/challenge.

Why am I doing this?

  • December has always been the month in which I played the most poker, often finishing a milestone or SNE. There was always a special feeling when playing in December and by doing this challenge I hope to get back that feeling since this year I haven’t played as much as I would have hoped.
  • I already planned to take a break from work around Christmas and New Year but it felt like a good idea to take an extra week to play some poker, so why not a poker marathon?
  • Part of the December Festival promotion on PokerStars are the $700k Milestone hands. It’s always fun to playing during these Milestone hands and most of the time this also means softer games. The Milestone hands start the same day as I will be starting my marathon so that’s another reason to play a lot of poker.
  • Only for players in the Netherlands there is a VPP Challenge in which I would have loved to compete. Unfortunately I had way to much work to finish before my holiday started but during my Marathon I will try to get myself in the top 20 and earn some extra money this way.
  • For fun. I miss playing lots of poker so I’m definitely doing it for fun as well, if I’m actually winning some money I bet it’s even more fun 😉

milestone-hands-header

Thing I want to do throughout the week

  • Get a minimum of 6 hours sleep a night, but no more than 8 hours.
  • Eating healthy and refrain from overeating. When you put in so many hours it’s easy to eat only snacks and overeat yourself during the small breaks between playing poker.
  • Keep my back healthy. I don’t have a standing desk setup like Roy but if I notice my back suffers too much I will take a break. If my back keeps being an issue I will quit the challenge.
  • Stay focused and limit distractions: Facebook, Twitter and What’s app. Banning it however would be a step to far 😉
  • Play at least 50,000 hands. That’s only 500 an hour and should be relatively easy, I except that during the morning not many tables will run and I will use that as a sort of warm-up. During the evening I expect myself to 10-12 table most of the time, I’m not planning to 20-24 table besides during the end of the Milestone promotion.
  • Hopefully maintain a small winrate pre rake-back although I don’t expect this to be big due to me being out of shape. Winning money post rake-back is obviously the minimum 🙂

What preparations will I make for the week?

  • Make sure there is plenty of food in the house so I won’t need to do any groceries during the week.
  • Minimize distractions. I’ve cleared out my calendar and have almost nothing scheduled for the whole week. Aside from one dentist appointment I can wholly focus on the challenge. Not going out during the weekend will probably be the hardest part 🙂
  • Have my poker setup ready, something which I have already prepared so it seems like I’m ready to go.
  • Ensure that I start off on the right foot. Sleep well the night before and be fully rested.

What else?

  • I’ll be starting my marathon Monday the 16th after breakfast and the clock starts ticking after I’ve played my first hand of poker.
  • You can follow the progress via twitter (@Tzen1)
  • I won’t be posting any blogs about the challenge (I have no time for it) but I did already prepare two blog posts about my 5 years as a poker professional which I will publish during my challenge.
  • I will write a wrap-up on Monday or Tuesday after the challenge and two more blogs about my 5 years as a poker professional so there will be plenty to read at www.tzen1.com over the coming 2 weeks!
 Posted by at 5:07 pm
Nov 042013
 

Late November 2005 we celebrated a big party. My dad turned 55, an age he was always scared about. He had lost his dad at the age of 54 and before that his granddad had also died at the age of 54. Turning 55 was a big thing for him, a very big thing, he had outlived his dad and granddad and we celebrated with roughly 80 of his best friends at our favorite diner place.

In January 2006 I bought my first house at the age of 23, needless to say I felt excited about moving out. It was only 200m away from the place I’ve grown up but it still was a big step. I worked 5 days a week and would play poker any moment I could. I daydreamed a lot about becoming a professional poker player and told my parents I wanted to chase down that dream. I already had a 6year career in IT and was making good money for my age but still poker felt like something I could make a living off. My parents didn’t really like the idea, but since I’m not the reckless kind of type they knew I wouldn’t rush into something if I wasn’t really sure. They let me be and knowing that I just bought a house they were even more sure I wouldn’t do anything stupid.

April 2006 I went to Las Vegas  again. In 2004 and 2005 my dad came along and after two times he said he wanted to skip a year. That year we went with a big group, I had finally convinced all my friends Las Vegas was the place to be. Hearing that, my dad suddenly changed his mind. My friends really liked hanging out with my dad and while I was playing poker with my poker buddy, my dad would show my friends all the casinos in Las Vegas. He was crazy about that city.

LV06-048

In July 2006 I got the keys to my house. The house was in pretty good shape so it wasn’t a huge project besides some small tweaks and the usual paintjobs. I have two left hands so there wasn’t a lot I could do but luckily my dad was a carpenter and combining my ideas with his craftsmanship would create the perfect place for myself. I wasn’t in a rush to move out so we agreed to do things slowly. I remember also that the weather was really great so I spent more time on the beach then doing stuff, also knowing I could do little anyway. My father wasn’t the type who would sit still so despite my mom saying he should come down to the beach and take it easy he would do all kind of things in the house. In July he had the month off but in early August he was back to work again and one day didn’t feel so well in the morning. Going home sick wasn’t like him, so he finished the day but felt really bad when he got home. My mother got worried and took him to the hospital where they told him he had had a small heart attack that morning. I visited him together with my sister that evening in the hospital and he told us that it was nothing to worry about. He talked about how he would go back to work the next day and when they told him he wasn’t allowed to go home he wasn’t happy. He felt fine and didn’t understand why they would keep him in the hospital. He would say that every day and after a couple of days he came home and coming home was a bit different then he expected.

His energy levels had dropped and he felt tired quickly. He wanted to work, he wanted to finish my house but the doctors told him he should rest first. And so he did and after a couple of days the doctors advised him he should join recovery group sessions at the hospital where he would meet other people who were in a similar situation. Of course he didn’t want that at first because he didn’t see it as a big thing but probably with some guidance of my mother he joined the recovery sessions. I remember how he came back from one of his first session. Basically what the sessions was about was to work at his condition so they put him on a bike with a heart rate monitor and he needed to pedal slowly while they would watch his heart rate. He saw people who could barely get on the bike, who were tired after a couple of minutes pedaling on a very low cadence but he jumped on the bike and they told him to slow down all the time because he was pedaling to fast. He was way ahead of most others in his “class”, giving him even more reason not to see it as something big. My birthday came around mid September which was supposed to be the date I would move in. Doing nothing made my dad crazy so he would do small stuff in my house, often at a slow pace and only for an hour or two. It gave him some distraction so it was all good, you could see his energy levels slowly coming back.

When I visited my dad in the hospital in August I wasn’t worried at all. They way he acted gave me the idea he was indeed okay. When he got home I saw how my dad was struggling so that did give me the indication something real had happened but by the time it was October I had no worries at all. Many people survive a heart attack and many people live years after. When you are 8 years old you believe your dad is the strongest man on earth, I still believed that when I was 24.

My sister was a stewardess in that time and had invited my mother to join her on a trip to Isla Margarita. Only a couple of days but my mother was very hesitant because of the situation with my dad. The trip was in early November, and my dad was getting better by the day so my mom decided to go. The morning of November 6 my dad drove my mom and sister to the airport. I headed to work like usual and my dad would do some stuff at my place. Around lunchtime he had a recovery session at the hospital and I finished my day around 5. My reception was always pretty bad in the office back then and when I arrived at the train station I saw that I had a couple of voicemails. I called my voicemail and my grandmother was on the phone, I could barely make out what she was saying thinking something had happened with my granddad only noticing a couple of seconds later it wasn’t my granddad, it was my own dad.

Standing on the railway platform I felt desperate. My mom and sister were still in a plane, I was in the middle of Amsterdam waiting for a train to get home to eat dinner with my dad. During the recovery session my dad was on the bike as usual, after 5 minutes or so he got his 2nd heart attack and fell of his bike. Getting a heart attack in an hospital having a heart rate monitor attached to your chest is probably the “safest” place to get one but that didn’t help in his case. They tried to reanimate him but couldn’t get him back. After he passed away the doctors had tried to call my mom and sister but couldn’t reach both since they were both in a plane. They didn’t had my number and had tried ringing my grandma after a while. While trying to reach my mom and sister they had called up my sisters employers somehow, maybe it was my grandma. My sister had a different flight plan then my mom and had a stopover in Copenhagen where she heard the news. My mom heard the news in the cockpit on her way to Isla Margarita, probably thinking she would get a special tour in the cockpit because my sister worked for that airline.

Wednesday this is 7 year ago. A lot has happened in these 7 years. The last 5 of these 7 years are truly my best years in life so far. Soon after my dad died I started playing online poker, in 2007 I changed my life for the better by losing 41kilo’s. I chased my dream of becoming a professional poker player and after a successful year in 2008 I finally had enough confidence to go pro in January 2009. I’ve enjoyed life to the max knowing that it can be over in a split second. I celebrated my 30th birthday in the place where he celebrated his 55th, knowing he would have loved that. I’ve changed as a person after November 2006, for the better and there are two key reasons for that, my dad and poker.

This year however was different. I’ve still lived life to the max. I’ve probably just closed off my most enjoyable summer ever but I didn’t go to Las Vegas for the first year since 2004 and I haven’t played nearly enough poker to consider myself still a pro. My life is changing again and while I do know I’m probably on the right path, it feels kinda wrong. I can’t get my dad back for sure and letting go of poker probably means more to me then poker alone.

What I do know is that the way I’ve lived my life over the last 5 years would have been the way my father wanted me to live my life. Besides my dad I have many other people to thank for my happiness but this blog it’s only about one person.

Thanks for everything you are still the greatest dad in the world!

Pappa

 Posted by at 2:52 am

Wintertijd

 Poker  Comments Off on Wintertijd
Oct 172013
 

Zoals ik in mijn laatste blog al schreef was de zomer erg goed, te goed waarschijnlijk. 3 keer sporten in de week, niet omdat het moest maar omdat het prachtig weer was voor een potje tennis of een rondje op de fiets. Een groot contrast met het weer van de afgelopen dagen, niets zo Hollands als zeiken over het weer natuurlijk. Het weer is niet de enige verandering, het vroeger donker worden maakt ook alles anders. ‘s avonds niet even op de fiets als het wel droog is, of liever naar het strand natuurlijk!

Dit betekend meestal wel dat het eindelijk tijd is voor andere dingen, ’s avonds wat vaker thuis blijven en TV-Series/films kijken of ouderwets eens gamen. Zo heb ik inmiddels een aardige League of Legends verslaving opgebouwd, helaas is dit spelletje niet alleen leuk om zelf te spelen, maar ook om te kijken. In september heb ik ruim 30 uur aan League of Legends matches gekeken, echt mega vet! Naast al deze ontspanning is het natuurlijk ook wel weer een perfecte tijd voor poker. Ik zou er niet aan moeten denken om bijvoorbeeld in Malta te moeten grinden zoals veel Nederlandse pokerspelers zijn gaan doen. Grinden met mooi weer? Dan weet ik wel wat “beters” te doen, des te meer respect voor alle grinders die het daar wel uithouden!

Zelf was ik ook blij dat de WCOOP weer voor de deur stond! Wat een vette toernooi series zijn dat toch altijd. Natuurlijk zijn er tijdens de WCOOP nooit low buy-ins zoals tijdens de SCOOP, maar er is wel echt voor iedereen wat wils en voor mij zijn dat natuurlijk de Limit Hold’em toernooien. Dit keer was de planning ideaal, de full-ring op donderdag en de 6max de volgende dag op de vrijdag.  De teleurstelling was daarom ook groot toen ik zowel in satellites, de full-ring en de 6max werkelijk waar helemaal niets klaar wist te spelen. Mijn pokermaatje was zelfs zoals we dat vroeger ook deden naar mijn huis gekomen om de 6max te spelen. Heerlijk ouderwets samen klikken, 2/3 van het veld was spelers die ik nog nooit Limit had zien spelen, het kon niet beter leek het op het eerste gezicht. Ook voor mijn pokermaatje viel helemaal niets zijn kant op en zo is het weer wachten op de SCOOP ergens in het voorjaar. Dat blijft toch wel het nadeel van Limit Pro zijn, goeie online Limit toernooien zijn er eigenlijk maar twee keer per jaar. Natuurlijk heb ik ook wel een aantal no-limit toernooien geprobeerd, maar ook daar liep het niet. Toch blijft het vet om bekende te railen, zeker als ze aan de finale tafel zitten van het Main Event en daar 6de worden voor $291,154.50 zoals Shane “shaniac” Schleger deed, een collega Team Online pro die eind oktober ook waarschijnlijk weer een paar dagen naar Nederland komt om hier online te grinden.

Momenteel kijk ik vooral uit naar de Master Classic of Poker in Amsterdam die 9 november begint. Ik speel zelf te weinig live en/of no-limit toernooien om €4.250 naar te leggen voor het main event maar heb me tot nu toe wel al  ingeschreven voor de €880 bounty op vrijdag en €300 speed op zaterdag. Ik twijfel nog over de €1.590 re-entry en €550 speed. Meestal als het slecht gaat ben ik na 2 live toernooien wel klaar, maar als het goed gaat zoals vorig jaar in de afsluitende €300 speed (5de) dan baal je dat je niet meer toernooien hebt gespeeld. Hoe dan ook gaat het weer een gezellig weekje worden met veel bekende. Ik ga waarschijnlijk op zondag wel weer even de PLO railen en misschien doordeweeks ook het main event. Vorig jaar had ik hier en daar wat procenten in vrienden van me die ook speelde en dat maakt het natuurlijk ook leuk om even te komen railen.

Met dit weer hoop ik op vele mooie ouderwetse zondag avondjes grinden! Op naar kerst en oud & nieuw of ben ik daar echt nog een beetje te vroeg mee?

MCOP-Pic2

 

 Posted by at 12:59 pm

Zomerreces

 Poker  Comments Off on Zomerreces
Aug 212013
 

De laatste weken ben ik heerlijk aan het genieten van de zomer. Het is al weken mooi weer en dat heeft een impact op zo’n beetje alles wat ik doe. Ik ga de laatste tijd zoveel mogelijk naar de tennisbaan om in conditie te blijven, fietsen is momenteel even tweede keuze wat helemaal geen ramp is zolang ik in ieder geval maar sport.

Ik ben redelijk vaak richting het strand geweest voor een hapje en een drankje, in deze tijd van het jaar is in Zandvoort wonen nog mooier dan in de winter, ik ga hier voor geen goud weg. In het weekend mag ik nu gelukkig ook weer een biertje na 180 dagen zonder alcohol dus de weekeinden zijn weer als vanouds met een kater op de zaterdag, zondag of natuurlijk beide. Maar door al dat leuks komt er van poker eigenlijk helemaal niets terecht, daar kan ik niet echt trots op zijn maar de motivatie is gewoon ver te zoeken. Ik heb momenteel niet echt doelen in poker en zonder doel is het lastig om de focus en motivatie te vinden om te blijven grinden. Geld is natuurlijk normaal gesproken wel de reden waarom als je full-time pokert je in ieder geval moet blijven spelen maar omdat ik makkelijk rond kom van mijn part-time salaris is die druk er helemaal niet. In vele opzichten is dat natuurlijk juist alleen maar goed, maar in dit geval zorgt het er dus voor dat ik gewoon helemaal even weg blijf van de virtuele tafels.

De zin is niet helemaal verdwenen want ik kijk op zich al uit naar de MCOP en baal eigenlijk best wel dat ik dit jaar waarschijnlijk helemaal niet naar Las Vegas ga. Een maatje twijfelt om Brummelhuis te gaan railen tijdens de WSOP finale maar ik ben niet zo van het railen en ken Brummelhuis verder ook niet. Een excuus om naar Las Vegas te gaan is het wel, dus wie weet boek ik toch nog een ticket. Het is maar te hopen dat een regenachtige herfst vroeg inzet, maar sowieso ben ik weer aanwezig tijdens de WCOOP. Met twee Limit toernooien in de laatste week is wat mij betreft het schema perfect. De eerste weken kan ik dan goed gebruiken om een beetje weer in het ritme te komen zodat ik nu wel een keer zo’n leuk armbandje naar huis kan nemen. De Mixed Hold’em krijgt ook mijn goedkeuring en het is natuurlijk nooit verveld om wat No-Limit toernooien te grinden.

Ik zit ook al weer te kijken wat ik in januari ga doen. Na 3 jaar de Bahama’s is het geen must om weer te gaan maar de laatste keer was misschien wel het leukst dus het is niet alsof de nieuwigheid eraf is. Liefst natuurlijk weer een keer het Main Event spelen ook dus waarschijnlijk dat ik wel wat qualifiers ga proberen. Sowieso wil ik wel naar de zon in het begin van 2014 dus ik ben al een beetje aan het kijken voor iets anders mocht het de Bahama’s niet worden. Mijn oog viel op de Malediven.

screenshot_303Al die foto’s die op het internet staan zijn natuurlijk echt om je vingers bij af te likken. Vliegen via Dubai en daar nog 2 dagen kijken is dan ook een optie maar het zal verder dan wel een vakantie echt niets doen worden. Het eiland rondfietsen is in ieder geval zo gebeurd en heel veel gezellige restaurantjes zijn er niet te vinden als ik zo naar de foto’s kijk.

Momenteel ben ik dus eigenlijk vooral een beetje zoekende wat op zich niet erg is want ik heb het zeker niet slecht. Over een maandje ben ik ook weer jarig en daarna moet ik maar weer eens wat doelen gaan stellen waar ik me dan de rest van het jaar in kan vastbijten. Hoofddoel is toch om fit te blijven wat dit jaar tot nu toe in ieder geval goed gelukt is. Als de poker kriebels weer toe slaan dan hoop ik toch weer gewoon mijn oude vertrouwde Limit spelletje te spelen, de laatste keren dat ik heb gespeeld wist ik aardig te winnen op de Mid Stakes tafels dus daar heeft het niet aan gelegen.

 

 Posted by at 3:45 pm

180 dagen

 Cycling, Social  Comments Off on 180 dagen
Jul 082013
 

Op dit moment zit ik in mijn bureau stoel met de ramen wagenwijd open te genieten van een splitje terwijl er keihard een DVD van Moloko (11,000 Clicks) op staat. Van dit soort dagen geniet ik zo intens, het geeft het ultieme zomergevoel. Dat gevoel wordt alleen nog maar versterkt doordat de Tour de France bezig is, de TdF en zomer zijn twee dingen die ik altijd aan elkaar link en als deze twee gebeurtenissen samenvallen dan droom ik weer terug naar mijn kinderjaren waarin het altijd wel zomer leek.

Afgelopen weekend was waarschijnlijk een van de meest perfecte weekeinden van het jaar. Op zaterdag stapte ik om 12:30 op de fiets om samen met mijn fietsmaten een leuk tochtje te maken naar Vianen, zo’n 75km hier vandaan. Voor onze fietsvakantie (daarover later meer) naar Frankrijk hebben we team outfits laten maken en deze hadden we een week eerder binnen gekregen. We hebben het pakketje met daarin de outfits met zijn negenen ceremonieel geopend, gespannen als kleine kinderen voor hun 8ste verjaardag. Zaterdag waren we dan ook voor het eerst compleet als team, niemand wilde het eerste ritje in team outfits missen natuurlijk.

13 zoe kledingpres DZWF 014

Nu stond er ook een flinke bergrit op het programma in de Tour de France en deze wilde ik zeker niet missen. Ik had mijn oordopjes braaf bij mij en vanaf een uur of 15:30 heb ik alleen nog maar naar Radio Tour de France zitten luisteren. De verwachting was dat we ruim voor de finish op plaats van bestemming aan zouden komen alleen dit ging niet helemaal volgens plan waardoor we nog even een tussenstop maakte bij een terrasje zodat ik naar binnen kon glippen om de slotkilometers te kijken waarbij ik zat te klappen en te juichen toen ik Mollema en Ten Dam zag finishen. In Vianen was voor ons een heerlijke maaltijd voorbereid en de meeste van ons dronken gezellig een biertje. Aangezien ik echter nog steeds alcohol vrij ben(daarover ook later meer), dronk ik mijn reguliere cola light en was ik nog fit genoeg voor een lekker tochtje terug. Samen met nog een maatje pakte ik nog even 75km naar huis voor een ritje van in totaal 155km, ik was niet eens echt moe toen ik thuis kwam. Op zondag stond wel al een dagje rust gepland zodat ik om 12:15 heerlijk op mijn eigen strand in Zandvoort op een bedje lag te bakken in de zon. Opnieuw Radio Tour de France aan afgewisseld met live streaming beelden via de app van de NOS, wederom genieten. Na de finish stond ik na 4,5 uur niet bewegen voor het eerst op,het was tijd voor een BBQ! Daar heb ik heerlijk genoten van mijn eigen BBQ kunsten in combinatie met zeer goed gezelschap en zo kon ik mij geen beter weekend wensen!

155km zonder moe te zijn? Geen biertje bij het eten? Laten we even 7 maanden terug gaan in de tijd om daarvoor een verklaring te zoeken. Ik schreef toen de volgende blog (Engels): http://www.tzen1.com/new-years-resolutions-for-2013/ en na mijn trip naar de Bahama’s (PCA) begon ik dan ook braaf aan mijn beloftes zoals ik deze in mijn blog had gedaan. Het meest uit het oog springende was waarschijnlijk het feit dat ik 6 maanden geen alcohol wilde drinken, dit vooral om meer tijd te hebben in het weekend om te sporten en om te pokeren. Afvallen was een mooie bijkomstigheid want ik zat na de PCA op 105,9kg en daar was ik dan ook niet heel blij mee. Ik kan je vertellen dat in 180 dagen heel wat gezellige verjaardagen vallen, naast verjaardagen was er nog 1 trouwerij, 1 lange vakantie met mijn vriendin, 1 weekend weg met de jongens naar Valkenburg, nog een weekend weg met een groep van 25+ mensen en heel wat gezellige diners, avondjes of andere gelegenheden waarbij ik normaal toch altijd wel een biertje drink. Maar a.s. vrijdag zijn de 180 dagen dan toch echt om en heb ik geen druppel alcohol gedronken! Het was lastig, maar toch ook weer niet. Het was soms wel vervelend en/of saai maar ik moet zeggen dat ik echt heel blij was dat ik er toch wat geld op had gezet. Ik “verdien” nu $350 maar daar gaat het niet echt om, toch denk ik dat die $350 net genoeg was om niet 1 kleine uitzondering te maken. Ik weet ook wel zeker dat het dan waarschijnlijk nooit bij 1 uitzondering gebleven was dus ik ben de mensen waarmee ik gewed heb eigenlijk best dankbaar.

De vraag is of ik bereikt heb wat ik wilde bereiken en het antwoord daarop is een beetje dubbel. Het doel was niet $350 verdienen, het doel was meer tijd over hebben voor pokeren en fietsen. Door niet te drinken heb ik zeker meer tijd gecreëerd voor andere dingen. Ik werd opeens vroeg wakker op zaterdag en/of zondag ochtend en doordeweeks was ik nooit heel erg moe omdat ik in die 6 maanden gewoon geen 1 keer brak ben geweest. De eerste twee maanden heb ik die extra tijd ook netjes verdeeld over poker en fietsen maar nadat de temperatuur buiten wat aangenamer werd om te fietsen en de conditie met sprongen vooruit ging werden de fietsritjes steeds langer. In het weekend waren de meeste ritjes altijd meer dan 100km en dan ben je toch zeker 6 uur bezig met fietsen aangezien er ruim van te voren gegeten moet worden, achteraf moet de fiets weer schoon gemaakt worden en het lichaam gesoigneerd. Er bleef dan ook steeds minder tijd over om te pokeren en dat is toch wel uitgelopen op een kleine mislukking. Vooraf had ik mijzelf voorgehouden dat de enige reden om minder te pokeren, sporten zou zijn en gelukkig ben ik die belofte aan mezelf nagekomen. Als ik weer 2 dagen p/w met een kater wakker was geworden dan had het als verloren tijd gevoeld maar nu was ik nuttig bezig en dat nuttig bezig zijn heeft toch behoorlijk zijn vruchten afgeworpen.

Ik wilde in 2u40m naar Scheveningen op en neer en dat lukt inmiddels makkelijk. Ik wilde de 150km Amstel Gold Race uitrijden en ook dat ging vrij makkelijk al kwam ik de Keutenberg niet fietsend op (I’ll be back next year!). Ik fiets nu met gemak ritjes van 140/150km en het belangrijkste is dat ik mij gewoon heel erg fit voel. Ik was er niet eens zo slecht aan toe in januari maar het was wel duidelijk dat het gewoon weer de verkeerde kant op ging. De laatste 6 maanden is het maar 1 kant op gegaan en dat is de juiste kant en daar ben ik dan ook zeer blij mee en ook wel een beetje trots op. Vrijdag vertrek ik naar Frankrijk om daar een aantal dagen te fietsen. Ik heb daar als doel om Alp d’Huez in 1,5 uur op te rijden, daar heb ik helaas wel een beetje een hard hoofd in maar ik ga zeker onder mijn huidige beste tijd van 1u48m duiken. Ik ga ook zeker de Galibier op fietsen en waarschijnlijk ook nog wel de Glandon, misschien nog de Croix de Fer, Les Deux Alpes en Col d’Ornon. Ik ben voor geen berg meer bang in ieder geval, zolang ze niet te stijl zijn (zoals de Keutenberg) kom ik er met deze conditie altijd wel op en ik ga dan ook heerlijk genieten van een week op de fiets! Ik zal weer rustig beginnen met het drinken van een biertje, te beginnen op zondag na de beklimming van Alp d’Huez. Dan is het ook toevallig quatorze juillet (Franse nationale feestdag) dus hopelijk kan ik mij nog wel een beetje inhouden. De Tour de France komt vervolgens langs op de donderdag, niet 1 maar 2 keer op Alp d’Huez en de volgende dag starten de renners zo ongeveer naast ons chalet voor de volgende etappe. Fietsen, tour kijken en een biertje drinken met 7 goeie gabbers, wat wil een mens nog meer?

Nou, ik had natuurlijk ook wel graag mijn andere doelen gehaald! Zo heb ik bij lange na niet mijn 500 uur pokeren gehaald, daar ben ik dan zeker ook niet trots op en dit heeft mij vooral veel geld gekost. Gelukkig heb ik daar een fit lichaam en veel leuke herrieneringen aan gezellige activiteiten voor terug gekregen dus laten we het ook niet erger maken dan het is. Het is vreemd genoeg ook niet gelukt om onder de 95kg te komen, 1 van mijn andere doelen. Na nog geen 3 maanden was ik al van de 105,9kg onder de 97kg gedoken maar gek genoeg ben ik toen heel lang tussen de 96-97 blijven zweven. Op vakantie, waar ik normaal (incl alcohol) nooit gewicht aankom omdat ik nooit zoveel eet op vakantie, kwam ik 3,5kg aan en zo moest ik weer aan de bak om überhaupt onder de 97kg te komen. Ik zweef nu nog steeds tussen die bandbreedte en begrijp er eigenlijk geen fuck van! Mensen zien gelukkig wel duidelijk dat ik een paar kilo kwijt ben maar het is toch wel licht frustrerend als je 6 maanden geen alcohol drinkt, elke week gemiddeld 130km fietst en verdomme niet eens onder de 95kg weet te komen. Dat zal we komen door iets teveel te eten, van sporten krijgen je immers honger, en natuurlijk de extra spiermassa die ik gekweekt heb…. Nu vind ik fit zijn belangrijk dan mijn gewicht, maar elke kilo minder scheelt minstens een halve minuut op Alp d’Huez dus voor het klimwerk had ik nog wel graag een paar kilo lichter gewogen 😉

De vraag is nu dan wel hoe nu verder? Daar heb ik wel genoeg ideeën over maar laat ik nu eerst maar eens goed gaan genieten van de vakantie met mijn gabbers, van de Tour de France, van mijn eigen fiets en van mijn eerste biertje na 180 dagen!

 Posted by at 8:13 pm