180 dagen

Op dit moment zit ik in mijn bureau stoel met de ramen wagenwijd open te genieten van een splitje terwijl er keihard een DVD van Moloko (11,000 Clicks) op staat. Van dit soort dagen geniet ik zo intens, het geeft het ultieme zomergevoel. Dat gevoel wordt alleen nog maar versterkt doordat de Tour de France bezig is, de TdF en zomer zijn twee dingen die ik altijd aan elkaar link en als deze twee gebeurtenissen samenvallen dan droom ik weer terug naar mijn kinderjaren waarin het altijd wel zomer leek.

Afgelopen weekend was waarschijnlijk een van de meest perfecte weekeinden van het jaar. Op zaterdag stapte ik om 12:30 op de fiets om samen met mijn fietsmaten een leuk tochtje te maken naar Vianen, zo’n 75km hier vandaan. Voor onze fietsvakantie (daarover later meer) naar Frankrijk hebben we team outfits laten maken en deze hadden we een week eerder binnen gekregen. We hebben het pakketje met daarin de outfits met zijn negenen ceremonieel geopend, gespannen als kleine kinderen voor hun 8ste verjaardag. Zaterdag waren we dan ook voor het eerst compleet als team, niemand wilde het eerste ritje in team outfits missen natuurlijk.

Nu stond er ook een flinke bergrit op het programma in de Tour de France en deze wilde ik zeker niet missen. Ik had mijn oordopjes braaf bij mij en vanaf een uur of 15:30 heb ik alleen nog maar naar Radio Tour de France zitten luisteren. De verwachting was dat we ruim voor de finish op plaats van bestemming aan zouden komen alleen dit ging niet helemaal volgens plan waardoor we nog even een tussenstop maakte bij een terrasje zodat ik naar binnen kon glippen om de slotkilometers te kijken waarbij ik zat te klappen en te juichen toen ik Mollema en Ten Dam zag finishen. In Vianen was voor ons een heerlijke maaltijd voorbereid en de meeste van ons dronken gezellig een biertje. Aangezien ik echter nog steeds alcohol vrij ben(daarover ook later meer), dronk ik mijn reguliere cola light en was ik nog fit genoeg voor een lekker tochtje terug. Samen met nog een maatje pakte ik nog even 75km naar huis voor een ritje van in totaal 155km, ik was niet eens echt moe toen ik thuis kwam. Op zondag stond wel al een dagje rust gepland zodat ik om 12:15 heerlijk op mijn eigen strand in Zandvoort op een bedje lag te bakken in de zon. Opnieuw Radio Tour de France aan afgewisseld met live streaming beelden via de app van de NOS, wederom genieten. Na de finish stond ik na 4,5 uur niet bewegen voor het eerst op,het was tijd voor een BBQ! Daar heb ik heerlijk genoten van mijn eigen BBQ kunsten in combinatie met zeer goed gezelschap en zo kon ik mij geen beter weekend wensen!

155km zonder moe te zijn? Geen biertje bij het eten? Laten we even 7 maanden terug gaan in de tijd om daarvoor een verklaring te zoeken. Ik schreef toen de volgende blog (Engels): http://www.tzen1.com/new-years-resolutions-for-2013/ en na mijn trip naar de Bahama’s (PCA) begon ik dan ook braaf aan mijn beloftes zoals ik deze in mijn blog had gedaan. Het meest uit het oog springende was waarschijnlijk het feit dat ik 6 maanden geen alcohol wilde drinken, dit vooral om meer tijd te hebben in het weekend om te sporten en om te pokeren. Afvallen was een mooie bijkomstigheid want ik zat na de PCA op 105,9kg en daar was ik dan ook niet heel blij mee. Ik kan je vertellen dat in 180 dagen heel wat gezellige verjaardagen vallen, naast verjaardagen was er nog 1 trouwerij, 1 lange vakantie met mijn vriendin, 1 weekend weg met de jongens naar Valkenburg, nog een weekend weg met een groep van 25+ mensen en heel wat gezellige diners, avondjes of andere gelegenheden waarbij ik normaal toch altijd wel een biertje drink. Maar a.s. vrijdag zijn de 180 dagen dan toch echt om en heb ik geen druppel alcohol gedronken! Het was lastig, maar toch ook weer niet. Het was soms wel vervelend en/of saai maar ik moet zeggen dat ik echt heel blij was dat ik er toch wat geld op had gezet. Ik “verdien” nu $350 maar daar gaat het niet echt om, toch denk ik dat die $350 net genoeg was om niet 1 kleine uitzondering te maken. Ik weet ook wel zeker dat het dan waarschijnlijk nooit bij 1 uitzondering gebleven was dus ik ben de mensen waarmee ik gewed heb eigenlijk best dankbaar.

De vraag is of ik bereikt heb wat ik wilde bereiken en het antwoord daarop is een beetje dubbel. Het doel was niet $350 verdienen, het doel was meer tijd over hebben voor pokeren en fietsen. Door niet te drinken heb ik zeker meer tijd gecreëerd voor andere dingen. Ik werd opeens vroeg wakker op zaterdag en/of zondag ochtend en doordeweeks was ik nooit heel erg moe omdat ik in die 6 maanden gewoon geen 1 keer brak ben geweest. De eerste twee maanden heb ik die extra tijd ook netjes verdeeld over poker en fietsen maar nadat de temperatuur buiten wat aangenamer werd om te fietsen en de conditie met sprongen vooruit ging werden de fietsritjes steeds langer. In het weekend waren de meeste ritjes altijd meer dan 100km en dan ben je toch zeker 6 uur bezig met fietsen aangezien er ruim van te voren gegeten moet worden, achteraf moet de fiets weer schoon gemaakt worden en het lichaam gesoigneerd. Er bleef dan ook steeds minder tijd over om te pokeren en dat is toch wel uitgelopen op een kleine mislukking. Vooraf had ik mijzelf voorgehouden dat de enige reden om minder te pokeren, sporten zou zijn en gelukkig ben ik die belofte aan mezelf nagekomen. Als ik weer 2 dagen p/w met een kater wakker was geworden dan had het als verloren tijd gevoeld maar nu was ik nuttig bezig en dat nuttig bezig zijn heeft toch behoorlijk zijn vruchten afgeworpen.

Ik wilde in 2u40m naar Scheveningen op en neer en dat lukt inmiddels makkelijk. Ik wilde de 150km Amstel Gold Race uitrijden en ook dat ging vrij makkelijk al kwam ik de Keutenberg niet fietsend op (I’ll be back next year!). Ik fiets nu met gemak ritjes van 140/150km en het belangrijkste is dat ik mij gewoon heel erg fit voel. Ik was er niet eens zo slecht aan toe in januari maar het was wel duidelijk dat het gewoon weer de verkeerde kant op ging. De laatste 6 maanden is het maar 1 kant op gegaan en dat is de juiste kant en daar ben ik dan ook zeer blij mee en ook wel een beetje trots op. Vrijdag vertrek ik naar Frankrijk om daar een aantal dagen te fietsen. Ik heb daar als doel om Alp d’Huez in 1,5 uur op te rijden, daar heb ik helaas wel een beetje een hard hoofd in maar ik ga zeker onder mijn huidige beste tijd van 1u48m duiken. Ik ga ook zeker de Galibier op fietsen en waarschijnlijk ook nog wel de Glandon, misschien nog de Croix de Fer, Les Deux Alpes en Col d’Ornon. Ik ben voor geen berg meer bang in ieder geval, zolang ze niet te stijl zijn (zoals de Keutenberg) kom ik er met deze conditie altijd wel op en ik ga dan ook heerlijk genieten van een week op de fiets! Ik zal weer rustig beginnen met het drinken van een biertje, te beginnen op zondag na de beklimming van Alp d’Huez. Dan is het ook toevallig quatorze juillet (Franse nationale feestdag) dus hopelijk kan ik mij nog wel een beetje inhouden. De Tour de France komt vervolgens langs op de donderdag, niet 1 maar 2 keer op Alp d’Huez en de volgende dag starten de renners zo ongeveer naast ons chalet voor de volgende etappe. Fietsen, tour kijken en een biertje drinken met 7 goeie gabbers, wat wil een mens nog meer?

Nou, ik had natuurlijk ook wel graag mijn andere doelen gehaald! Zo heb ik bij lange na niet mijn 500 uur pokeren gehaald, daar ben ik dan zeker ook niet trots op en dit heeft mij vooral veel geld gekost. Gelukkig heb ik daar een fit lichaam en veel leuke herrieneringen aan gezellige activiteiten voor terug gekregen dus laten we het ook niet erger maken dan het is. Het is vreemd genoeg ook niet gelukt om onder de 95kg te komen, 1 van mijn andere doelen. Na nog geen 3 maanden was ik al van de 105,9kg onder de 97kg gedoken maar gek genoeg ben ik toen heel lang tussen de 96-97 blijven zweven. Op vakantie, waar ik normaal (incl alcohol) nooit gewicht aankom omdat ik nooit zoveel eet op vakantie, kwam ik 3,5kg aan en zo moest ik weer aan de bak om überhaupt onder de 97kg te komen. Ik zweef nu nog steeds tussen die bandbreedte en begrijp er eigenlijk geen fuck van! Mensen zien gelukkig wel duidelijk dat ik een paar kilo kwijt ben maar het is toch wel licht frustrerend als je 6 maanden geen alcohol drinkt, elke week gemiddeld 130km fietst en verdomme niet eens onder de 95kg weet te komen. Dat zal we komen door iets teveel te eten, van sporten krijgen je immers honger, en natuurlijk de extra spiermassa die ik gekweekt heb…. Nu vind ik fit zijn belangrijk dan mijn gewicht, maar elke kilo minder scheelt minstens een halve minuut op Alp d’Huez dus voor het klimwerk had ik nog wel graag een paar kilo lichter gewogen 😉

De vraag is nu dan wel hoe nu verder? Daar heb ik wel genoeg ideeën over maar laat ik nu eerst maar eens goed gaan genieten van de vakantie met mijn gabbers, van de Tour de France, van mijn eigen fiets en van mijn eerste biertje na 180 dagen!